Според авторот на книгата „Јадете мрсно, бидете витки“, др.Марк Хајман, но и според многу други медицински експерти денеска, советот да се внесуваат само 5 отсто калории од заситените масти ги поттикнал луѓето да користат рафинирани масла во големи количини.
Исто така, официјални извори ја советувале широката јавност да внесуваат 5 до 10 отсто калории од полинезаситени масти. А резултат на овој и на други многу лоши нутриционистички совети бил тоа што внесувањето на омега 6 масни киселини драстично се зголемил.
Денеска, според зборовите на др.Хајман, Американците консумираат барем два пати повеќе линолна киселина отколку во 60-тите години.
Што е последицата од ова?
Со зголемената консумација на омега 6 растителни масла (а во нив спаѓа рафинираното сончогледово масло кое е најчесто во употреба и кај нас) е зголемен бројот на воспаленски заболувања- затоа што овие масла ги поттикнуваат воспаленијата.
Претераната консумација на омега 6 масни киселини, а недоволна консумација омега 3 масни киселини многу придонесуваат за појава на разни болести, во кои спаѓаат: дебелина, предијабетес, дијабетес тип 2, артритис, астма, кардиоваскуларни болести и автоимуни болести.
Па дури и ако консумираме омега 3 масни киселини, големото внесување омега 6 масни киселини ги поништува сите здравствени придобивки од омега 3. Оваа нерамнотежа во исхраната донела катастрофални поселдици по здравјето на општата популација. Голема улога во тоа имала и индустријата на масла која ги „поттурнуваше“ нездравите масти како што е маргаринот и рафинираните растителни масла, под видот на здрави замени за присоните маснотии.
Многу подобар извор, тврди др.Хајман, но и неколку други нутриционисти и лекари денес, се здравите заситени билни масти, како што е кокосовото масло и стабилните заситени животински масти, како што е путерот, а уште подобар од него е пречистениот путер, т.н. ги.
На пример, новите истражувања покажуваат дека кокосовото масло го подобрува односот на „добриот“ и „лошиот“ холестерол, што е добро за здравјето. А што се однесува до путерот, се покажало дека тој го подобрува квалитетот на „лошиот“ холестерол, зголемувајќи му ја големината и намалувајќи ги шансите да придонесе за срцевите заболувања. Заситените масти исто така го подигаат нивото на „добриот“ холестерол. Притоа, овие масти (секако ако не се претерува со нив) не поттикнуваат воспаленија.
Затоа др.Хајман препорачува од исхраната да ги исфрлиме сите рафинирани растителни масла, а наместо тоа, најмногу да се потпреме на екстра девственото маслиново масло, на кокосовото масло, на путер и на ги. И тоа не само во салата: се покажало дека екстра девственото маслиново масло, кокосовото масло и путерот се погодни и за термичка обработка на храната – за готвење и пржење.
Притоа, маслиновото масло е најдобро за сирови салати и за динстање на ниска температура.
Кокосовото масло поднесува температура до 175oC, па е одлично за печење и динстање на средна температура. Ги (пречистен путер) поднесува температури од 200 до 260oC, па е одличен за сите видови на термичка обработка. И путерот и ги се богати со омега 3 масни киселини, бутричка киселина која го поттикнува имунитетот и ги сузбива воспаленијата и штити од малигни промени на дебелото црево, а исто така се и добар извор на витамини Д и А.
Секако, најдобро е секогаш да се одберат органски масла, ако е можно, и ладно цедени. Треба да се чуваат во темни тегли и на поладно место (не нужно во фрижидер).
Теглите во кои ги чувате маслата секогаш цврсто затворете ги затоа што кислородот придонесува за оксидација. Исто така, др. Хајман препорачува без оглед на рокот на траење, да не го чуваме маслото подолго од 2 месеци.
