Уште еден од фамозната шесторка од ММЦЦ (Macedonian Multiethnic Culinary Chefs), познато и како здружение на најдобрите македонски готвачи, е и нашиот соговорник, Бобан Симоновски.
Иако сите тие имаат слични приказни за своите почетоци и секој во свое време, учел во истото средно угостителско училиште „Лазар Таневски“ во Скопје, се помагаат помеѓу себе и се дел од истото семејство (ММЦЦ), го печеле занаетот во различни кујни и секој од нив има свој личен печат, своја специјалност, но и свои идеи и планови.
Шеф Бобан Симоновски е познат по својата рибја чорба која ја подготвувал на еден кулинарски натпревар во Ниш и тоа во количина доволна за цел Ниш, а сега, со ресторанот „Еквилибриум“ кадешто е шеф на кујна, се подготвува да влезе и во Гинис, но не со рибјата чорба, туку со огромната количина полжави кои планира да ги зготви.
За него работата е предизвик и вистинско задоволство, а не може да одреди што е она што го инспирира повеќе, дали е тоа љубовта кон готвењето или е љубовта кон јадењето, но вели, исполнет е и со едната и со другата љубов па колку што сака да готви толку е и гурман за јадење. Посветен ѝ е на својата работа до максимум, а декорирањето на храната и особено на овошјето, е негова страст. Неговото искуство од 15 години професионална работа е исполнето со многу усовршувања, надградби, натпревари и награди, меѓу нив, Готвач на годината на Меѓународниот гастро-туристички шампионат Ниш 2016.
За својата професија, вели, се подготвувал уште од мал.
„Како мал не излегував од кујната на мајка ми, Јасминка Симоновска, која е професионална готвачка и работи во Заводот за медицинска рехабилитација. Веројатно оттаму и мојата желба да станам готвач. Кога мајка ми готвеше дома, а особено кога се правеа слатки, буквално не излегував од кујна, а сега го препознавам истото кај син ми. Тој има речиси 7 години и во тој поглед е ист како мене, има преголема желба за готвење и бидејќи кај нас дома најчесто готви мојата сопруга Лидија, не излегува од кујна штом таа влезе внатре.
Инаку, Лидија е исто така одлична готвачка и навистина не можам да ѝ најдам маана. Дома е тоа нејзина обврска, а јас готвам само кога подготвуваме некои поголеми прослави. Додека Јован одеше во градинка, со моите колеги од ММЦЦ организиравме за децата неколку настани и одевме во градинката кадешто ги учевме како се подготвуваат здрави оброци, правевме за сите дечиња здрава храна заедно со Мајно. Им правевме смути, салати од зеленчук, цедени сокови, потоа имаше тиквијада, па им подготвивме со син ми бомбици со тиква, а направивме и голема шведска маса заедно со Марк, Дејан Карапеев и и Зоран Андонов, во чест на заминувањето на децата од градинка во прво оддление. Јован сака да ми помага, а и самиот декорира, помага, и учествуваше со мене и на тортијада кадешто декорираше колачи. Уште е мал ама секогаш кога се спрема храна, тој прв сака да дојде и барем да меша. Буцко е, цел како мене“, се смее Бобан.
Инаку, својата кариера тој ја започнал прво како практикант во „Александар Палас“, а потоа и како хонорарец.
Од таму го испратиле на специјализација во Охрид, во хотелите Метропол и Белви, токму во времето кога таму се одржуваше Самит на претседателите на држави од целиот свет.
Потоа почнал да работи во ресторани, кадешто не му биле важни парите, туку „купувал“ знаење и искуство.
„Работев во „Бистро“, во Автокоманда, кадешто научив да правам готвени јадења, чорби, скара, и тоа ми беше многу важно искуство. Потоа се вработив во италијански ресторан во Куманово затоа што сакав да ја научам италијанската кујна, а потоа отидов во ресторан за свадби и научив и тоа да го работам. Потоа готвев во „Пантелејмон“, со еден од попознатите готвачи, Бранко Зона, кој на времето му готвел на Тито и на други познати луѓе. Бранко ме научи сѐ, од правење смеси за плескавици, колбаси, ништо да не е вештачко, туку природно, здраво и традиционално, македонско, до шведски маси, итн.
Потоа почнаа обуките, бев во Германија, Италија, Словенија, Хрватска, Србија, па почнаа натпреварите на кои се доусовршував. Почнав приватно да работам со шведски маси, со декорација, резбарење на овошје, со свадби, и наместо по 8, работев секој ден по 15-16 часа само да ја доусовршам кујната. Почнав да работам како шеф на кујна во Холидеј Ин, оттаму ме префрлија во „Белви“ кадешто останав 3-4 години, потоа работев во „Балканика“, па во „Скара-бар“ кадешто поминав најголем дел од кариерата и од таму заминав во „Еквилибриум“, еден од најлуксузните ресторани во Скопје, ресторан со 4 ѕвезди кои се наоѓа во Аеродром, позади Тобако 2.
Тука работиме модерна кујна, со протоколи, со убави луѓе, познати лица и од естрадниот и од политичкиот живот, но сега сум највозбуден поради предизвикот кој не очекува – полжавите и влезот во „Гинисовата книга на рекорди“, за што имам голема поддршка од сопствениците на ресторанот“, вели шеф Бобан.
Пред еден месец тој готвел на саемот за земјоделство и храна – Агра, во Словенија, кадешто Македонија годинава беше земја-партнер, со централно место на саемот и штанд од 140 метри квадратни. Шеф Бобан ја подготвувал шведската маса со македонска традиционална храна, а Словенците ја „збришале“ до последната трошка.
