Дефинитивно, ренот не е нешто што се јаде секој ден. Не е многу популарен во западниот свет, но научниците ја докажале неговата неверојатна способност за борба против ракот.
Што е тоа во врска со ренот поради што се покажал толку вреден во борбата против ракот?
Стручњаците велат дека глукозинолатите најдени во оваа билка се одговорни за нејзините способности. Овие соединенија кои се борат против ракот можат да помогнат во детоксикацијата и во отстранувањето на радикалите кои предизвикуваат рак.
Научниците од Колеџот за земјоделски, потрошувачки и еколошки науки на Универзитетот во Илиноис, ги идентификувале и ги квантификувале овие глукозинолати и откриле дека ренот ги има 10 пати повеќе од брокулата. Во најновата студија, тие одлучиле да одат чекор понатаму и да ги побараат производите од хидролизата на глукозинолатите. Ова ги активира ензимите одговорни за детоксикација на молекулите кои предизвикуваат рак.
По споредувањето на активностите на овие производи помеѓу 11 различни видови рен, откриле дека повеќегодишната сорта позната како U.S. Fancy има значително поголеми количини глукозинолати од американската сорта бр.1. Исто така, забележале разлики помеѓу сортите во поглед на концентрацијата на производите за хидролиза на глукозинолатите.
Научникот од овој Универзитет во Илиноис, Мосбах Кушад, објаснил зошто оваа студија била револуционерна, велејќи: „Ние знаевме дека од ренот има здравствени бенефити, но во оваа студија успеавме по првпат да го поврземе со активацијата на одредени детоксирачки ензими“.
Исто така, се покажало дека хидролизираниот облик на глукозинолатниот сингрин го потиснува растот на канцерогениот тумор, влијаејќи на органи како панкреасот, црниот дроб и цревата. Исто така, го намалува нивото на липидите во крвта, што значи дека може да помогне и во намалување на нивото на триглицеридите.
Истражувачите известуваат дека кога луѓето ќе го проголтаат ренот, се апсорбираат дури 92 отсто од неговите корисни состојки.
Можеби тоа помага да се објасни зошто тој се користел како природен лек уште од времето на древните Римјани и Грци, кои го користеле локално за проблеми како што се болки во грбот, мускулите и против менструалните грчеви. Го земале за олеснување на кашлицата и како афродизијак. Исто така, со години се користел за лекување на скорбутот, астмата, грчевите во стомакот и болки во забите.
Денеска ренот сѐ уште се користи во природната медицина за мноштво болести и е активна состојка во уринарниот антисептички лек Расапен. Одобрен е од страна на германските власти како состојка во лековите за инфекции на респираторниот тракт.
Оваа билка се одгледува во целиот свет, а содржи минерали како што се калциумот, магнезиумот, фосфорот и калиумот. Богат е со витамин Ц и содржи минимални количини масти и калории. Исто така, може да се пофали и со голема количина на антиоксиданси, што значи дека може да му даде добар поттик на вашиот систем за имунитет.
Има силен вкус и добро оди со храна како што е печеното месо, салати, супи и сосови. Често се консумира како дел од сосот од рен, кој ја содржи оваа билка изрендана и измешана со дестилиран оцет. Ако барате начин да го додадете во својата исхрана, имајте на ум дека готвењето може да ја уништи неговата голема нутритивна вредност.
