Дури и денес, ние сме сведоци на популарноста на концептот на исхрана кој претпочита внесување на алкална храна.
Концептот за неурамнотежен внес на кисела и алкална храна во исхраната првпат се појави во 1933 година кога Вилијам Хауард, тогашен лекар во Њујорк, ја објави книгата A New Health Era која привлече големо внимание. Во таа книга, Хауард тврди дека сите болести се предизвикани од автоинтоксикација и тоа само поради акумулирање на киселост во организмот.
Дури и денес, сведоци сме на популарноста на неговиот концепт на исхрана, кој претпочита внесување на алкална храна (исто така познат како концепт на правилно комбинирање на храна, наречен Hay diet).
За оние кои не го знаат името на оваа диетална програма, накратко, тоа е кога во исхраната не комбинираме внес на јаглени хидрати и протеини. На пример, ќе јадеме риба и зеленчук, но не и риба и ориз (или компири).
Нашето тело сака алкална состојба, но како да јадеме само алкална храна и да не внесуваме кисели намирници?
Нутриционист др. Лејла Качиниќ Крехо посочува дека е важен балансот на алкална храна и кисела храна, но исто така и дека секогаш треба да се води сметка и за гликемискиот индекс, како и за гликемискиот лоуд на храната што ја јадеме секој ден.
Презаситени сме од разни програми за диети и секоја од нив ќе се залага за специфичен вид на храна и за нивниот специфичен внес. Така, и во алкалната прехранбена програма се среќаваме со различен сооднос на внес на алкална и кисела храна.
Кој сооднос е добар сооднос
Некои се залагаат за минимално, скоро никакво внесување на кисела храна и препорачуваат поголемиот дел да го сочинува алкалната храна. Некои, пак, се залагаат за внесување на 20% кисела и 80% алкална храна или 30% кисела и 70% алкална храна.
За оние кои не знаат – нашето тело е алкално по природа и не сака премногу кисела храна. Ова најдобро ќе го измериме откако ќе ја измериме pH вредноста на организмот по конзумирањето или варењето одредена храна.
Како се мери pH вредноста на телото?
Дали е телото кисело или алкално, најлесно се мери со помош на ленти за тест за pH кои испитуваат плунка или урина, а може да се купат во аптеките.
Ph е кратенка за „потенцијал на водород“ што ќе укаже на киселост или алкалност на одредена храна на скала од 0 до 14. Кога pH е 7, тоа значи дека не е ниту кисела ниту алкална, односно дека вредноста е неутрална. Така, сите намирници кои имаат pH вредност под 7 се кисели, додека оние над 7 се алкални.
Едноставно кажано, колку е помала pH вредноста, толку е покисела храната.
Една од главните работи на кои се базира алкалната диета не е само она што го вклучува, туку и она што НЕ вклучува. А тоа се преработена и брза храна, храна без додатоци и засилувачи на вкус, рафинирани јаглехидрати, транс масти …
Зошто водата е важна
Како и многу други видови овошје и зеленчук, и лимонот, кој е кисел по природа, ја зголемува својата pH вредност по варењето во организмот. За ова можеме да му бидеме „благодарни“ на калиумот, со кој се богати некои овошја и зеленчук, и кој е многу алкален.
Од друга страна, млекото и месото се алкални пред консумирање, но по варењето нивната pH вредност се намалува како резултат на нивната висока протеинска вредност. Имено, протеините или неговите аминокиселини ја намалуваат pH вредноста. Калциумот ја подобрува алкалноста и затоа некои млечни производи ќе имаат поголема, а некои пониска киселост после варењето на храната.
Пред да споменеме каква било храна како пожелна, потенцираме дека пред сè треба да бидеме свесни дека е од витално значење за избалансирана pH вредност на организмот е доволното внесување на вода. Иако некои ќе помислат дека можеби претеруваме со постојано нагласување на важноста на хидратацијата, да не заборавиме дека нашето тело сочинува 70 проценти вода и дека крвта е 94 проценти вода што е веројатно доволен показател за тоа колку е всушност важна.
Но, кога велиме да пиете вода, не мислиме на каква било, мислиме на чиста вода, а не на добро рекламирани функционални или ароматизирани води. Таквите води содржат или може да содржат вештачки засладувачи, а шеќерот е, ќе видите, високо на списокот на несоодветна храна.
Конечно, иако нашата крв „се пази сама“ да не падне во метаболна киселост, ние не ѝ помагаме со упорно конзумирање на одредена храна. Затоа е важно да се посочи како можеме да влијаеме на pH вредноста на телото.
Храна што го закиселува организмот:
шеќер
рафинирани производи (супи од кесичка, готови полу-зготвени јадења, нездрава храна, конзерви, итн.)
рафинирани житарки (брашно, тестенини, леб, бисквити, готови колачи, итн.)
кофеин
алкохол
вештачки засладувачи
месо (црвено, но и месо од живина)
јајца
млечни производи
Најдобри алкални намирници:
зелен лиснат зеленчук (но и други видови на сиров зеленчук)
диња (но и друго сезонско, свежо и нетретирано овошје)
хељда и просо (но и други цели зрна)
маслиново масло
јаткасти плодови (пред сè бадеми)
вода
Не е непознато дека ваков начин на исхрана им се препорачува на пациентите со рак, особено на оние кои примаат хемотерапија. Во тој случај, советуваат експертите, исхраната сепак треба да биде 80% алкална.
Фото: Unsplash
